Młodzi ludzie coraz częściej czują się zagubieni, nie rozumieją własnych emocji i nie wiedzą, jak sobie z nimi poradzić. Zmagają się z napięciami związanymi z relacjami z rówieśnikami, nauczycielami, sprawdzianem czy też egzaminem. 

Stres jest powszechnym problemem wśród dzieci i młodzieży, co niestety potwierdzają kolejne badania i statystyki związane ze zdrowiem psychicznym współczesnych nastolatków. Niestety większość z nich nie potrafi sobie z nim odpowiednio radzić, co skutkuje zarówno problemami z nauką i relacjami z innymi, jak i zwiększa u nich ryzyko wystąpienia w przyszłości chorób układu sercowo-naczyniowego czy pojawienia się depresji.

Gdy dziecko dorasta w środowisku, które je wspiera, zdrowy rozwój, lepsze zrozumienie siebie i otaczającego je świata, przychodzi mu w łatwiejszy sposób. Znacznie lepiej radzi sobie wtedy z trudnościami, niepowodzeniami, rozczarowaniami, a także ze swoimi myślami, emocjami i sygnałami z ciała.

Mówiąc o wsparciu, mam na myśli:

• dorosłego, który wskaże mu drogę, zainspiruje, podpowie co robić, gdy sobie nie radzi. Łatwo się bowiem w tym wszystkim zagubić, gdy ma się dopiero kilka lat,
• praktyka uważności, która pomaga w samoregulacji niewspierających emocji i myśli. Młody człowiek ucząc się zatrzymania, wsłuchania się w siebie, łatwiej radzi sobie m.in. ze stresem.

Praktyki wspierające

Praktyki, które pomagają zatrzymać się, skupić się na sobie, wyciszyć się, uspokoić, uwierzyć w siebie, to:

• medytacja. Dla mnie to chwila czasu, którą poświęcam tylko dla siebie. Siadam w ciszy, zamykam oczy i obserwuję myśli oraz uczucia, jakie pojawiają się w przestrzeni mojej świadomości. Mam przygotowany notes, w którym zapisuję to, co zwróciło moją uwagę, nad czym będę chciała popracować. Pogłębianie tej praktyki uczy jak nie wchodzić w szkodliwe schematy i działać świadomie. Uczymy się, że chwila ciszy jest dobra, potrzebna i uspokajająca system nerwowy. Uczą ciało i umysł, że wyciszenie jest dobre. Zachodzą, dzięki temu, korzystne zmiany neuronowe,

• medytacja skupienia na oddechu jest pomocna w sytuacjach stresowych. Wiele opinii dzieci, zebranych podczas prowadzonych badań nad skutecznością praktyki uważności potwierdza, że  w sytuacjach stresowych, skupiając się na oddechu, dzieci szybko zapominały o niekomfortowej sytuacji i były odważniejsze np. przy odpowiedzi ustnej w szkole,

• wyobraźnia. Nigdy  nie mów do dziecka,  że ma wybujałą wyobraźnię. To jest wspaniałe ☺ Przecież wynalazki powstały właśnie dzięki naszej wyobraźni. Wszystko najpierw ma tam początek. Najpierw o czymś marzymy, wyobrażamy to sobie, a później zaczynamy to realizować. Wyobraźnia pomaga nam również w trudnych sytuacjach. Gdy Twoje dziecko boi się sprawdzianu, poza oczywiście nauką, niech sobie wyobrazi, że na sprawdzian idzie pewny siebie i dumny oraz, że nauczyciel oddaje mu sprawdzian i gratuluje mu dobrej oceny. To podnosi na duchu, buduje poczucie wartości i pewności siebie, ale przede wszystkim zmniejsza strach.

• obserwowanie własnych emocji i myśli oraz reakcji w relacjach z innymi ludźmi. Nie jest możliwe podporządkowanie swoim oczekiwaniom całego otoczenia, ale możemy nauczyć dzieci jak powinny myśleć i co czuć, aby żadna sytuacja ich nie dotykała.

Z powyższymi praktykami jest jak z ćwiczeniami fizycznymi. Codziennie wykonywane, w końcu przynoszą zamierzone efekty. 

Każdy rodzic, którego dziecko uczęszcza na kurs „Szczęśliwe dzieci” może liczyć na moje wsparcie. Otrzyma przygotowane przeze mnie opracowanie oraz newslettery.

Spróbuj odpowiedzieć sobie na pytanie: ile razy w tym tygodniu miałam negatywne myśli na swój temat? Jeśli odpowiesz, to znaczy, że jesteś uważny, ale to nie koniec. Czy postanowiłaś, że już tak nie chcesz myśleć i rozpoczęłaś transformującą zmianę?

Z wdzięcznością i miłością